Hi 34
POEMAT
Część druga
MOWY ELIHU
Druga mowa Elihu: Bóg wszystkich karze
Wezwanie do uwagi
Hiob rzuca obelgi
Światem rządzi sprawiedliwość
Bóg opiekuje się światem
Bezstronny władca
Bóg zna sprawy człowiecze
Nieprawość bywa karana
Niezmienny wyrok Boga
Cierpliwość miłosiernego Boga
Hiob nie ma racji
Odsłuchaj
Przypisy
34,5 - Por. zwł. Hi 27,5n oraz Hi 6,29n; Hi 10,7; Hi 13,23; Hi 16,17; Hi 19,4n; Hi 23,7.10nn; Hi 29,12-17; Hi 31,1-37. Jednak zarzut Elihu nie jest w pełni słuszny, bo Hiob ma też świadomość własnej grzeszności (por. Hi 9,2n.21.29; Hi 10,14; Hi 13,26; Hi 14,16n), ale utrzymuje, że cierpienie nie ma swej całkowitej przyczyny w grzechach uczynkowych, co twierdzą jego przyjaciele.34,18 - "Nicponiu" - w oryginale: "Belial". Autor chce powiedzieć, że Bóg musi być sprawiedliwy jako władca świata (por. Rdz 18,25).
34,24 - Elihu odpowiada na zarzut Hioba, jakoby Boga trzeba powoływać do sądu: On widzi wszystko, stąd nie ma mowy o niesprawiedliwości z Jego strony.
34,26 - Chodzi o publiczną egzekucję.
34,27 - Por. Hi 24,13.
34,30 - Wlg: "On czyni, aby dla grzechów ludu królował człowiek obłudny".
34,36 - Wlg: "Ojcze mój, niech Hiob będzie doświadczony do końca, nie odstępuj od człowieka nieprawego".
34,37 - Inni popr. stych środkowy: "Wątpi o swoim występku".